Australië- Studenten weekend Byron Bay!

In mijn mailbox verscheen een korte samenvatting van wat mij die week te doen stond. Mijn supervisor was een week weg. Ik had echter nog nooit gehoord van de technieken die ik moest gebruiken. Ook had ik geen weet van de concentraties en de tijden waarop ik mijn experimenten uit moest voeren. Met goede moed ben ik begonnen en probeerde ik met behulp van de literatuur te achterhalen wat ik moest doen. Met hulp van mijn collega`s, coffee en overuren kwam ik een heel eind.

Dinsdag stond er voor mij een presentatie op het programma, wat ik maandag te horen had gekregen. Aangezien ik nog bij moest komen van mijn weekend begon mijn voorbereiding een uur van te voren. Gelukkig kan ik goed presteren onder druk. Nog snel nam ik mijn tabellen en grafieken door en oefende ik met de uitspraak. Daar stond ik dan. Mijn eerste presentatie in het Engels, voor ongeveer 30 veel te ervaren mensen.  Toen ik hoorde dat ik het goed had gedaan maakte mij dat toch wel een beetje trots. Ik zal er nu elke week staan, dan zou het vast elke week beter gaan. Misschien dat ze dan ooit vergeten dat ik eigenlijk Nederlands ben? ;)

Dan zal ik nu even terug komen op dat 'zware' weekend. 

Op vrijdag ochtend vertrok ik op de fiets naar de universiteit waar ik met 250 studenten naar Byron Bay zou vertrekken. Mijn grote vriend Google Maps vond het een leuk idee om mij de hele stad te laten zien. Hierdoor miste ik bijna mijn bus. Daarnaast werd ik onderweg aangehouden door de politie omdat ik fietste met mijn grote vriend in mijn hand. Het was voor de agent al snel duidelijk dat ik niet uit Australië kwam waardoor mij de boete van 390$ bespaard bleef. 

Tijdens de busrit zat de sfeer er al snel in. We kregen vragen die we samen moesten beantwoorden. Elke 5 minuten rouleerde de hele bus van plek. Hierdoor leerde je elkaar snel kennen.

Aangekomen in Byron werden we ingedeeld in groepen en deden we verschillende spellen op het strand. 

S`avonds kwam de Subway langs. Hierna hadden wij een borrel. Na de borrel overvielen wij met 250 studenten een club.  Dit kon natuurlijk niet anders dan een goed feestje worden. Terug aangekomen in het hostel was het tijd voor de after borrel.

Om 8 uur s`ochtends ging mijn wekker omdat er een snorkel tripje op het programma stond. Bij mijn kamergenoten was er nog weinig leven te ontdekken. Bij het ontbijt vond ik al snel mensen die een zaterdag ochtend tripje van te voren ook een erg goed idee vonden. 

De boottocht over het helder blauwe water met hoge golven was al een ervaring. We gingen diep in de zee snorkelen naast grote rotsen. De onderwaterwereld blijf ik erg mooi vinden en ik zat dan ook helemaal in mijn element. 

Totdat ik ineens 'aangevallen' werd door een kwal. Terwijl ik bij kwam van de tintelingen op mijn gezicht, armen en benen zwom er op z'on 5 meter een haai onder mij door. Ik was de kwallenbeet direct vergeten en begon te schreeuwen: `Shark, shark shark!!'. De gids en groep kwamen er meteen aan. Het was geen gevaarlijke haai. De haai was gelukkig minder aanvallend dan de kwal en hij besloot op de bodem een dutje te gaan doen. Dit gaf ons de gelegenheid om hem goed te bekijken. 

Toen ik mij onverwachts omdraaide zwom ik bijna bovenop een schildpad. Gelukkig schrokken wij allebei van elkaar en hadden we snel onze eigen persoonlijke ruimte terug. Ik had de groep even uit het oog verloren, dus ik begon weer te schreeuwen:`Turtle, turtle, turtle!!'. Ik vond het erg leuk om zo dichtbij de schildpad te kunnen zwemmen. Op de terugweg hadden wij nog meer schilpadden gespot en ook dolfijnen passeerde onze boot.

De rest van de dag brachten wij met zijn allen door op het strand. Zwemmen slapen en eten waren onze dag activiteiten. 

s`Avonds was het pizza en opnieuw party tijd. Dit keer in een veel kleinere club waardoor wij vooral met onze eigen groep waren. Midden in de nacht verplaatsten wij ons naar het strand. Het hele strand zat vol met feestvierende mensen. Het 'skinny dippen' sloeg ik over aangezien de haaien s`nachts erg dichtbij de kust kunnen komen. Feest vieren op het strand, kijkend naar de sterren was niet verkeerd.

De dag erna zat ik met Thea en Jacob op een bankje. Bovenop een heuvel uitkijkend op de heldere blauwe zee. Een gitarist die ook zong zorgde voor de achtergrond muziek. Deze plek had iets magisch. We deden even helemaal niks. Behalve genieten van het moment en kijken naar dit prachtige uitzicht.

Helaas was het tijd om weer terug naar Brisbane te gaan. Op de terugweg in de bus was het stil. De energie van de 250 studenten was acher gebleven in Byron Bay. Iedereen sliep en lade op voor een nieuwe studieweek. Maandag achter mijn bureau dacht ik nog even terug aan het weekend. Het contrast was groot. Maar misschien is dat net wat het zo leuk maakt. 

Groetjes,

Lotte (Die nog steeds onder de rode plekken zit van de kwal. Daarmee heb ik wel het ultieme Australië beleefd.) 

P.S.

Het was trouwens niet alleen maar feestvieren en op het strand liggen. We hebben ook nog 10 minuten een markt bezocht.